Orman Dostları ve Temizlik Seferberliği Masalı
Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yemyeşil tepelerle çevrili, gür ormanların derinliklerinde Gümüş Yaprak Ormanı adında büyülü bir yer varmış. Bu ormanda tilkiler, tavşanlar, kirpiler, sincaplar, kuşlar ve daha nice hayvan barış içinde yaşarmış. Aralarında en çok merak edilenlerden biri de Mavi adında küçük bir sincabın hikâyesiymiş.
Mavi, adını parlak mavi gözlerinden alırmış. Küçük yaşına rağmen çok çalışkan, yardımsever ve doğa sevgisiyle tanınırmış. Sabah uyandığında ilk işi, yuvasının çevresindeki çiçekleri kontrol etmek, solan yaprakları ayıklamak ve dallardaki kuş yuvalarını gözden geçirmekmiş. Ormanı kendi evi gibi görür, ağaçların her dalına, yaprağın her yeşiline ayrı bir sevgi beslerdi. Bir ilkbahar sabahı Mavi, ormanın derinliklerine yiyecek aramaya gitmiş. Ancak her zamanki temiz patikalar yerine, yaprakların arasında teneke kutular, plastik parçalar ve kâğıtlar görmüş. O kadar çokmuş ki, Mavi’nin neşesi bir anda kaybolmuş. “Bunu kim yapmış olabilir?” diye söylenmiş kendi kendine. “Bu çöpler böyle birikirse ağaçlarımız, çiçeklerimiz, hatta küçük deremiz zarar görecek.” Tam o sırada yaşlı kaplumbağa Toru yanına gelmiş. “Üzülme küçük dostum,” demiş. “Bazen ormana pikniğe gelen insanlar eşyalarını toplamadan gider. Biz toplamasak, bu çöpler gün geçtikçe çoğalır.” Mavi, hırslı bir şekilde başını kaldırmış: “Sadece seninle benim toplamam yetmez Toru Amca. Ormandaki herkesin buna yardım etmesi gerek. Hep birlikte çalışırsak burayı kurtarabiliriz.” Toru, gülümseyerek: “O zaman neden bir Temizlik Kulübü kurmuyorsun? Bütün hayvanlar üye olsun. Hep birlikte hem temizlik yapar, hem de herkese doğayı korumanın önemini anlatırsınız,” demiş. Mavi’nin gözleri parlamış. Harika bir fikir! Hemen yarın tüm dostlarımızı toplayıp anlatacağım. Ertesi gün büyük meşe ağacının gölgesinde Mavi, ormandaki tüm hayvanları bir araya getirmiş: kuşlar, kirpiler, tavşanlar, sincaplar, tilkiler, hatta gececi baykuşlar bile gelmiş. Dostlarım, diye başlamış Mavi, “Ormanımız bizim evimiz. Eğer çöplerimizi toplamazsak, buradaki güzellikler yok olur. Gelin bir Orman Dostları Kulübü kuralım. Hem temizlik yapalım hem de gelen misafirlere çöplerini toplamayı öğretelim.” Hayvanlar hep bir ağızdan: Evet! Çok güzel olur! diye bağırmışlar. O günden sonra kulüp üyeleri işe koyulmuş. Her hafta belirli günlerde çöp toplama çalışmaları yapılmış. Kuşlar dallardan gördükleri çöpleri haber vermiş, tavşanlar küçük poşetler taşımış, kirpiler dikenlerine takılan kâğıt parçalarını toplamış. Tilkiler ise insanların piknik yaptığı alanlara gidip, onlara çöp kutularını göstermiş. Çok geçmeden orman pırıl pırıl olmuş. Çiçekler yeniden açmış, dere tertemiz akmaya başlamış. İnsanlar ormana geldiğinde hayvanların düzenini görünce şaşkına dönmüşler ve çöplerini toplamaya özen göstermişler. Bir ay sonra yaşlı kaplumbağa Toru, kulüp üyelerini tekrar büyük meşe ağacının altında toplamış. Hepinizle gurur duyuyorum, demiş. “Siz sadece ormanı temizlemediniz, aynı zamanda herkese örnek oldunuz.” Toru, Mavi’ye dönüp, yapraklardan yapılmış bir taç uzatmış. “Bu tacı sana veriyorum Mavi. Senin fikirlerin sayesinde ormanımız kurtuldu.” Demiş.
Mavi, biraz utangaç ama çok mutlu bir şekilde tacı takmış. Ben tek başıma hiçbir şey yapamazdım, demiş. “Biz bir ekip olduk. Ormanımızı korumaya hep birlikte devam edeceğiz.” Ve o günden sonra Gümüş Yaprak Ormanı’nda bir daha çöpler birikmemiş. Herkes hem doğaya hem de birbirine saygı göstermeyi öğrenmiş. Masal burada bitmiş, Gümüş Yaprak Ormanı ise tertemiz kalmış.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
