Tilki Lilo ve Ormanın Kalbi Masalı
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde kocaman, yemyeşil bir ormanda bir çok hayvan yaşarmış. Tilki Lilo da o hayvanlardan biriymiş. Lilo, çevik ve akıllı bir tilki olsa da bazen etrafındaki güzellikleri fark etmezmiş. Onun için önemli olan yalnızca karnını doyurmakmış. Her gün evinden çıkar, yiyecek arar ve evine geri dönermiş. Ormanın şarkısını söyleyen kuşların cıvıltısını, rüzgarda dans eden yaprakların melodisini hiç duymazmış.
Günlerden bir gün Lilo, ormanın derinliklerinde yürüyüşe çıkmış. Koşarak ilerlerken karşısına kupkuru dallar, yere atılmış çöpler ve çamurla kaplanmış küçük bir dere çıkmış. Gördükleri karşısında şaşkına dönmüş: “Kim ormanı bu hale getirdi? Bu güzel dere neden böyle kirlendi?” diye söylenmiş. Tam o sırada yanına yaşlı bir kaplumbağa yaklaşmış. Kaplumbağanın adı Kapkap mış. Kapkap, ağır adımlarıyla Lilo’ya dönmüş ve demiş ki: “Orman bizim evimiz, ama biz onu korumazsak nefes alamayız. Su kirlenirse balıklar ölür, ağaçlar kesilirse kuşlar yuvasız kalır. Bu orman hepimizin kalbi.” Lilo, kaplumbağanın sözlerinden çok etkilenmiş. O günden sonra boş zamanlarında çöpleri toplamaya, dereyi temizlemeye ve yere düşen tohumları toprağa gömmeye başlamış. Bir sabah, Lilo elinde küçük bir çuval çöpleri toplarken Sincap onu görmüş: “Ne yapıyorsun Lilo? Daha önce hiç böyle şeylerle uğraştığını görmemiştim.” Lilo gülümseyerek cevap vermiş: “Artık ormanı korumaya karar verdim. Çünkü burası bizim evimiz. Eğer biz bakmazsak kim bakacak?” Bu sözler sincabı çok etkilemiş. O da fidan dikmeye başlamış. Ardından kuşlar dallara yeni yuvalar yapmış, arılar çiçeklerin çoğalmasına yardım etmiş. Zamanla ormandaki bütün hayvanlar Lilo’ya katılmış. Hep birlikte küçük ama değerli işler yapmaya başlamışlar. Günler geçtikçe orman yeniden canlanmış. Derede su şırıl şırıl akmaya başlamış, kuşların cıvıltısı gökyüzünü şenlendirmiş, rengarenk çiçekler etrafı süslemiş. Orman artık daha da güzelmiş. Kapkap bu gördükleri karşısında çok mutlu olmuş, ormanda ki hayvanları çağırıp “Hepiniz el ele verip ormanı yeniden canlandırdınız. Unutmayın, doğayı korumak yalnızca ağaçları değil, kalplerimizi de büyütür.” demiş.
Lilo artık sadece karnını düşünmüyor, ormanın geleceğini önemsiyormuş. Çünkü anlamış ki doğayı korumak, aslında kendi hayatını ve sevdiklerinin hayatını korumak demekmiş. Ve ormanda herkes mutlu, huzurlu bir şekilde yaşamaya devam etmiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
