Mert ve Mısır Tarlası Hikayesi
Zamanın birinde, küçük bir köyde yaşayan Mert adında sevimli bir çocuk varmış. Mert, bahçe işlerini, toprakla oynamayı, çiçek ekmeyi çok severmiş. Her gün dedesiyle birlikte tarlaya gider, ona yardım edermiş. Mert dedesi sayesinde, bir çok sebze ve meyveyi büyütmeyi öğrenmiş.
Günlerden bir gün, Mert ve dedi tarlaya gitmek için evden çıkmışlar. Yolda dedesinin arkadaşını görmüşler. Yaşlı adam da tarlasına mısır ekmeye gidiyormuş. Mert, yaşlı adamın elinde ki mısır fidelerini görünce merakla “Bunları ne yapacaksınız?” diye sormuş. Yaşlı adam “Bunları tarlaya ekeceğim küçük çocuk, eğer sende ekmek istersen bir kaç tane verebilirim” demiş. Mert sevinçle “Evet, çok sevinirim” demiş. Mert, mısırları alıp, dedesiyle birlikte tarlaya gitmiş. Dede, torun birlikte mısırları ekmişler. Günler geçmiş. Tohumlar filizlenmiş, boyları uzamış. Mert her sabah tarlaya koşmuş, mısırları sulamış, yapraklarını okşamış. Bir süre sonra koçanlar oluşmaya başlamış. Ama koçanların içindeki mısırlar hâlâ küçücük ve süt gibi beyazmış. Mert sabırsızlanmaya başlamış. Dedesine, “Artık koparıp yesek olmaz mı?” diye sormuş. Dedesi, “Olgunlaşmadan yersen istediğin tadı bulamazsın. Sabret evlat” demiş. Ama Mert bir gün dayanamamış, gizlice bir koçanı koparmış. Tanelerini açmış, ağzına atmış. Ne yazık ki mısır sertmiş ve tadı çok acıymış. Mert hemen pişman olmuş. Koşarak dedesine gidip yaptığı hatayı anlatmış. Dedesi “Artık öğrendin işte. Toprak bize sabrı öğretir” demiş. Mert o günden sonra bir daha olmamış hiç bir sebze ve meyveyi koparmamış.
Haftalar sonra koçanlar altın sarısı olmuş. Mert onları toplarken büyük bir sevinç yaşamış. Hem kendi yemiş hem de annesiyle birlikte haşlayıp bütün aileye ikram etmiş. Herkes mısırların tadına doyamamış. Bu hikayede burada bitmiş.
Daha fazla kısa hikaye okumak isterseniz Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
