Gece Kütüphanesinin Bekçisi Leyla’nın Hikayesi
Kasabanın gece yarısı kapılarını açan gizli kütüphanesinde, kitaplar fısıldar. Meraklı Leyla, bilginin ve hayal gücünün önemini keşfeder; paylaşmanın gücüyle kütüphaneyi canlı tutar.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde uzak bir kasabada, kimsenin bilmediği bir gece kütüphanesi varmış. Bu kütüphane, yalnızca gece yarısında kapılarını açar, kitap rafları ay ışığında parıldar, sayfalar rüzgârın sessiz fısıltısıyla canlanırmış.
Leyla, on yaşında okumaya tutkuyla bağlı bir kızmış. Bir gece penceresinden sızan mavi ışık fark etmiş; ışık bir kitap sayfasından geliyormuş. Merakına yenik düşüp dışarı çıkmış, sokaklar sessizmiş. Kütüphanenin kapısını tıklatmış. “Gelemezsin,” diyen bir sesle kapı aralanmış. İçeride yaşlı bir bekçi, “Bilgi paylaştıkça çoğalır. Sen paylaşmaya hazır mısın?” diye sormuş. Leyla başını sallamış. Raflardan bir kitap seçmiş: “Uçan Halının Sırları.” Kitabı açar açmaz eski bir harita çıkmış. Harita, kütüphanedeki gizli bölmeleri işaret ediyormuş. Leyla, bekçiyle birlikte haritadaki ilk noktaya gitmiş. Orada “Cesaret” kitabı kilitliymiş. Leyla, kalbindeki cesareti düşünerek kitabı açmış; raflardan altın tozları yükselmiş. İkinci bölmede “Yaratıcılık” kitabı varmış. Bu sefer bekçi Leyla’ya bir kalem uzatmış: “Hayal et ve yaz.” Leyla bir iki satır yazınca kitap kendi kendine sayfalarını çevirip canlanmış; raflardan renkli mürekkep damlaları inmiş. Üçüncü bölmede “Paylaşma” kitabı duruyormuş. Leyla, öğrendiği hikâyeleri kasabadaki arkadaşlarına anlatmak için kitaplardan birini seçmiş. Kitabı açar açmaz kütüphane ışıl ışıl parlamış; raflardaki tüm kitaplar fısıldamaya başlamış. Bekçi gülümseyerek, “İşte kütüphane böyle yaşar. Sen bilgiyi kalbinde saklamadın, paylaştın,” demiş. Leyla, eve dönerken elinde küçük bir defterle çıkmış; gece kütüphanesinin sırlarını arkadaşlarına anlatacak, onlarla hikâyeler yazacakmış.

Sabah olup uyandığında yaşadığının bir rüya olduğunu bilese de etkisinden çıkamamış. O günden sonra bütün kitaplara sihirli kitaplar olarak bakmış ve okuduğu hikayelerin arasında kendisini de bulmuş, her hafta da kütüphaneye gitmeyi aksatmamış. Bu hikayede burada bitmiş.
Daha fazla uzun hikaye okumak isterseniz Uzun Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.