Zeytin’in Suya Alışma Masalı
Minik kurbağa Zeytin, gölette yüzen arkadaşlarının yanına gitmek ister ama suyu tehlikeli bulur ve korkar. Cesaretini toplayarak ilk adımını atar ve yavaş yavaş yüzmeyi öğrenir. Bu masal, çocuklara cesaretin korkularla yüzleşmek ve denemekle başladığını gösterir.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, ormanın derinliklerinde, kurbağaların, balıkların, kaplumbağaların yaşadığı bir göl varmış. Bu gölde yaşayan hayvanlardan biri de Zeytinmiş. Zeytin’in, çok güzel yeşil bir rengi varmış. Fakat Zeytin’in bir sorunu varmış, o yüzmeyi pek iyi bilmiyormuş. Bu yüzden sadece gölün kenarında dururmuş.
Günlerden bir gün, güneş yavaşça yükselmiş ve suyun yüzeyi parıldamaya başlamış. Minik kurbağa Zeytin, gölün kenarında oturmuş, arkadaşlarını suyun ortasında neşeyle yüzerken izliyormuş. Zeytin’in içi kıpır kıpır olmuş ama bir yandan da korkmuş: “Ya su çok derinse, ya yüzemezsem?” diye düşünmüş. Arkadaşları ona gülümseyerek “Gel Zeytin, birlikte yüzebiliriz,” demiş ama Zeytin hala tereddüt etmiş. Kalbi hızlı hızlı çarpıyor, ayağı suda titriyormuş. Birkaç derin nefes almış ve içinden “Belki de denemeliyim,” diye geçirmiş. O anda cesaretin ilk kıvılcımı kalbinde yanmış. Zeytin yavaş yavaş suya girmiş; ilk başta bacakları ve ayakları titremiş ama arkadaşlarının yanında olduğunu görmek ona güç vermiş. Birkaç küçük kulaç atmış, suyun serinliğiyle tanışmış ve daha güvenli hissetmeye başlamış. Arkadaşları Zeytin’i cesaretlendirmiş. “Harikasın, bak, yüzüyorsun!” demişler. Zeytin her kulaçta kendine olan güvenini artırmış, korkusunun yavaş yavaş kaybolduğunu hissetmiş. Suyun içinde yavaş ama emin adımlarla hareket etmeyi öğrenmiş, suyun altındaki minik balıkların onu izlediğini fark etmiş ve bu durum ona heyecan vermiş. Günün ilerleyen saatlerinde Zeytin artık gölün ortasında, arkadaşlarıyla yan yana yüzüyormuş. Önceden korktuğu su artık ona dost gibi geliyormuş. “Demek cesaret, korktuğun şeyle yüzleşmekmiş ve denemekle başlıyormuş,” demiş kendi kendine. Arkadaşlarıyla birlikte gölün etrafında dolaşmış, suyun üstünde güneşin yansımasıyla parlamışlar.
Akşam olunca göl kenarında dinlenirken Zeytin mutlulukla iç çekmiş: “Bugün kendime inandım ve cesur oldum.” Gölde yankılanan su sesi, Zeytin’in kalbindeki cesaret ışığını daha da büyütmüş ve gökyüzü masalsı bir şekilde gün batımına hazırlanmış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
