Karınca ve Serçenin Masalı
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, geniş bir çayırın kenarında küçük bir orman varmış. Bu ormanda Karınca Mimi ile Serçe Pırpır yaşarmış. Karınca Mimi yere yakın yaşar, her işini yavaş, planlı ve dikkatli yaparmış. Bir dal parçasını taşımadan önce yoluna bakar, nereye koyacağını düşünür, sonra sabırla ilerlermiş. Serçe Pırpır ise gökyüzünde özgürce uçar, her şeyi çok hızlı yaparmış. Aklına geleni hemen dener, çoğu zaman yarım bırakır, “Sonra bakarım,” dermiş.
Günlerden bir gün ormandan geçen dere taşmış. Hayvanlar karşıya geçmekte zorlanmaya başlamış. Tilki, kirpi, sincap hepsi bir araya gelmiş. Yaşlı Kaplumbağa, “Buraya bir köprü yapmamız gerekiyor,” demiş. Serçe Pırpır hemen havalanmış. “Ben başlarım, kısa sürede biter,” diye seslenmiş. Karınca Mimi de sakince konuşmuş: “Ben de yardım ederim, adım adım ilerlerim.” Hayvanlar iki arkadaşın birlikte çalışmasına sevinmiş. Serçe Pırpır, dalları yukarıdan aşağıya hızla taşımış. Ölçmeye gerek görmemiş. “Zaman kaybetmeyelim,” demiş. Dalları dere üzerine rastgele bırakmış. Karınca Mimi ise yerde uygun taşları aramış. Kaymayan, sağlam olanları seçmiş. Her taşı yerleştirmeden önce kontrol etmiş. Serçe Pırpır arada durmuş, “Bu kadar yavaş olursan gün biter,” demiş. Karınca Mimi gülümsemiş ve sakin bir sesle cevap vermiş: “Sağlam olsun, yeter.” Gün boyu biri yukarıdan hızla uçmuş, diğeri yerden sabırla ilerlemiş. Akşamüstü rüzgar çıkmış, su biraz daha yükselmiş. Hayvanlar merakla yapılan geçitlere bakmış. Serçe Pırpır’ın yaptığı dallar uzaktan iyi görünüyormuş ama araları dengesizmiş. Karınca Mimi’nin yaptığı geçit ise yere sağlam basıyormuş. İlk denemeyi Serçe Pırpır yapmak istemiş. Dalların üzerine konmuş, “Bakın, oldu,” demiş. O anda dallar sallanmış ve dereye düşmüş. Serçe Pırpır son anda uçmuş ama çok utanmış. Başını öne eğmiş. Bir süre sessizlik olmuş. Sonra Serçe Pırpır Karınca Mimi’nin yanına gelmiş. “Bana öğret,” demiş. “Bu işi nasıl böyle düzgün yaptın?” Karınca Mimi düşünmeden cevap vermiş: “Dikkat, sabır ve kontrol.”
Ertesi gün yeniden başlamışlar. Bu kez Serçe Pırpır acele etmemiş. Ölçmüş, sormuş, beklemiş. Karınca Mimi de ona her adımı göstermiş. Birlikte çalışmışlar. Günler sonra geçit tamamlanmış. Ormandaki herkes güvenle karşıya geçmiş. O günden sonra Serçe Pırpır her işe başlamadan önce durup düşünür olmuş. Karınca Mimi ise yardım etmenin mutluluğunu hissetmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.
