Dostluk Ağacını Koruyan Ela’nın Masalı
Masalın Özeti: Bu masalda, Ela’nın en sevdiği çınar ağacının aslında ona doğayı korumanın ne kadar önemli olduğunu öğrettiği anlatılır. Ela, parkın kirletildiğini fark ettiğinde küçük hayvanlarla işbirliği yaparak çevreyi temizler ve doğaya zarar veren davranışların sonuçlarını öğrenir. Hikâye; çevre bilinci, sorumluluk alma ve doğayı sevme temasını sıcak, duygusal ve öğretici bir dille işler.
Ela, yedi yaşında, kahkahaları hiç bitmeyen enerjik bir çocukmuş. Evlerinin yakınındaki parkta duran, gövdesi kalın, yaprakları geniş kocaman çınar ağacına “Dostluk Ağacı” adını vermiş. Ne zaman okuldan çıksa önce çantasını eve bırakır, sonra doğruca bu ağacın yanına koşarmış. Yazın gölgesinde kitap okur, sonbaharda dökülen yapraklarla oyunlar kurarmış. Bazen ağacın gövdesine yaslanıp hayaller kurar, bazen de dallardaki kuşların cıvıltılarını dinlermiş.
Bir gün Ela parka gittiğinde etrafın hiç olmadığı kadar kirli olduğunu fark etmiş. Kağıtlar, plastik şişeler, ezilmiş çiçekler, kırılmış dallar her yere saçılmış. Rüzgarla savrulan poşetler ağacın dallarına takılmış. Ela çok üzülmüş. “Kim böyle yapmış olabilir?” diye mırıldanmış. Ağacın gövdesine sarılarak, “Merak etme Dostluk Ağacı, seni yalnız bırakmayacağım,” demiş. Tam o sırada bir tıkırtı duyulmuş. Minik bir sincap ağaçtan aşağı inmiş. “Buralar çok kirlendi!” diye şikayet etmiş. “Yuvalarımıza çöpler giriyor.” Ela şaşırmış. “Sen konuşabiliyor musun?” diye sormuş. Sincap göz kırpmış. “Doğayı sevenler bizi duyabilir. Dallara takılan poşetler kuşların yuva yapmasını engelliyor. Çiçekler eziliyor ve ağaç mutsuz oluyor.” Derken kuş gelmiş. “Ağacın yapraklarına çöp dolunca nefes alması zorlaşıyor,” demiş. “Yağmur yağınca plastikler suyu tutuyor, toprak su alamıyor.” Ela bunları duyunca çok etkilenmiş. “Bunları ben yapmadım ama düzeltebilirim!” demiş kararlılıkla. “Hadi birlikte temizleyelim!” Böylece Ela, sincap ve kuş bir ekip gibi çalışmışlar. Ela büyük çöpleri toplamış, kuş poşetleri dallardan gagasıyla çekip çıkarmış, sincap da aralara sıkışmış kağıtları toplamış. Bir saat sonra park tertemiz olmuş. Ağaç yeniden nefes almış. Yapraklar hışırdamış ve tatlı bir ses duyulmuş: “Teşekkür ederim Ela…” Ela şaşkınlıkla etrafına bakmış. “S–sen miydin?” demiş. Sincap gülümsemiş. “Ağaç senin iyiliğini hissetti.” Tam o sırada üç çocuk parka girmiş ve yiyecek paketlerini yere atmışlar. Ela hemen yanlarına gitmiş. “Yere çöp atamazsınız!” demiş. Çocuklar şaşırmış: “Ne olacak ki?” diye sormuşlar. Ela Dostluk Ağacı’nı, çiçekleri ve hayvanların nasıl etkilendiğini anlatmış. Çocuklar yaptıklarının farkına varmışlar. “Özür dileriz, hemen toplayalım,” demişler. Ela gülümsemiş. “Harika! Birlikte yaparsak daha da güzel olur.”
O günden sonra çocuklar her hafta parkı temizlemeye başlamışlar. Park güzelleşmiş, ağaç neşeyle yapraklarını sallamış. Ela ise doğayı korumanın ne kadar değerli olduğunu anlamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
