Deniz ve Sessiz Köyün Sırları Hikayesi
Deniz, yaz tatilini dedesinin yaşadığı küçük, sakin ve doğayla iç içe bir köyde geçireceğini öğrendiğinde hiç sevinmemişti. Alıştığı şehir hayatından, arkadaşlarından ve en önemlisi internetten uzak kalmak ona göre büyük bir sıkıntıydı. “Ne yapacağım ben orada aylarca? Ne tablet, ne arkadaş, ne eğlence var!” diye söylenmişti annesine.
Ama mecburen valizini topladı ve ailesiyle birlikte köye doğru yola çıktı. İlk birkaç gün doğanın güzelliklerine hayran kaldı. Sabahları horoz sesleriyle uyanıyor, dere kenarında yürüyüş yapıyor, rengârenk çiçekler topluyordu. Ama birkaç gün sonra bu sessizlik ona fazlasıyla sıkıcı gelmeye başladı. Gün boyu ne yapacağını bilemiyordu. Bir sabah dedesi Deniz’e yaklaştı ve elindeki kahveyi yudumlayarak,
“Hiç kitap okumayı düşündün mü? Burada zaman kitapla çok daha güzel geçer,” dedi. Deniz kaşlarını çattı. “Ben tatilde kitap okumam. Okulda zaten yeterince okuyorum,” dedi ve yere uzanarak bulutları izlemeye başladı. Dedesi ısrar etmedi. Her sabah usulca bir kitap alıyor ve verandada okumaya devam ediyordu. Deniz günlerce çimlerin üstünde yatıyor, tavanı izliyor, sıkıntıdan parmaklarını sayıyordu. Sonunda bir sabah sıkıntısına yenik düştü ve dedesinin kitaplığına göz atmaya başladı. Raflarda tozlanmış kitaplar arasında eski, sararmış bir kapak dikkatini çekti: Sessiz Köyün Sırları. Merakla ilk sayfayı açtı. Ardından ikinciyi… Sonra üçüncüyü… Kitap onu içine çekmişti. Hikâyenin geçtiği köy, yaşadığı köye çok benziyordu. Sanki kitapta yazan her şey ona sesleniyordu.
Deniz, o yaz boyunca her gün kitap okudu. Macera dolu hikâyelere daldıkça yalnızlık hissi kayboldu. Tatilin sonunda okula döndüğünde öğretmeni büyük bir şaşkınlıkla onun gelişimini fark etti. Artık sınıfın en çok kitap okuyan öğrencilerinden biriydi. Deniz, kitapların sadece okul için değil, aynı zamanda hayal gücünün anahtarı olduğunu anlamıştı. Ve bir daha hiçbir tatili kitaplardan uzak geçirmedi.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
