Ayı Dobi’nin Uyku Masalı
Masalın Özeti: Uyku saatinden kaçmayı seven tombul ayıcık Dobi’nin, dinlenmenin ve uykunun gücünü keşfetmesini anlatan sıcacık bir masal. Masal, çocuklara uykunun bir zorunluluk değil, güzel rüyalarla dolu bir ihtiyaç olduğunu sevgi dolu bir dille anlatır.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, çam ağaçlarıyla kaplı, hayvanların özgürce koşup oynadığı, kuşların neşeyle cıvıldadığı bir orman varmış. Bu ormanda yaşayan minik bir ayı varmış adı Dobi imiş. Dobi’nin yumuşacık tüyleri, zeytin gibi gözleri, elma gibi yanakları varmış.
Dobi oyun oynamayı çok severmiş, sabahları uyanır uyanmaz kahvaltısını yapar doğruca ormanın derinliklerine iner oyunlar oynarmış. Zıplar, yuvarlanır, koştururmuş. Dallardan kuleler yapar, kelebeklerle dans eder, arkadaşlarıyla top oyunu oynar, birbirlerini kovalarlarmış. Öğle vakti geldiğinde bütün yavrular uykuya dalar ama Dobi uyumaz onları beklermiş. Arkadaşları geldiğinde yine oyun oynar, hava karardığında eve gitmek istemezmiş. Annesi de “Dobi artık dinlenme zamanı” dermiş ama Dobi “Uykum yok, biraz daha oyun oynamak istiyorum” dermiş. Gecenin geç saatine kadar oyun oynamaya devam edermiş. Bu böyle günlerce sürmüş ama artık Dobi’nin vücudu uykusuzluğa dayanamayacak kadar yorgunmuş. Günlerden bir gün Dobi kahvaltısını yapmış doğruca ormanın derinliklerine inmiş ama bu sefer kendisinde bir farklılık olduğunu hissetmiş. Gözleri kapanıyor, ayakları titriyormuş. Akşam olduğunda göz kapakları ağırlaşmaya başlamış ama o bunu fark etmezden gelmiş. Oyuncak arabasını eline almış, bir oyuna daha başlamış. Fakat patileri eskisi kadar güçlü değilmiş. Oyuncakları yere düşmüş, kendisi de minderin üstüne oturup kalmış. Başını kaldırmakta bile zorlanıyormuş ama yine de uyumak istememiş. Anne ayı, Dobi’nin yanına gelmiş. Onu kucağına almış, yavaş adımlarla yatağına götürmüş.

Sabah olduğunda güneş ışıkları Dobi’nin odasına dolmuş. Pofur gözlerini açtığında kendini çok dinç hissetmiş. Ormana çıktığında arkadaşlarıyla daha uzun süre oyun oynamış, daha az yorulmuş. O an bir şeyi fark etmiş: Uyku, oyunlarını elinden almıyormuş, tam tersine daha güzel yapıyormuş. O günden sonra Dobi akşamları uyku saatini bekler olmuş. Çünkü öğrenmiş ki uyku, küçük ayıcıklar için dinlenmenin değil, yeni maceralara hazırlanmanın en tatlı yoluymuş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz. Okurken keyif almanız ve bu masal için güzel yorum yapmanız bizim için büyük bir mutluluk olacaktır.

