Yazar: Pedagog Ercüment Eşsiz

5 yaşındaki Ece, anne ve babasının tek çocuğuydu. Çok iyi bir kızdı ama kötü bir huyu vardı odasını hep dağınık

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken küçük bir köyde çok

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken, bundan çok çooook uzun

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken uzak bir krallıkta, büyük

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken, binlerce yıl önce çok

Yıllar, yıllar önce, zamanın saatlerle ölçülmediği günlerde, güneş, güneşin karısı ay ve su çok iyi arkadaşmış ve dünyada birlikte yaşıyorlarmış.

Abdullah Urfalıydı. Esmer, kavruk tenli zayıf bir çocuktu. Babası inşaat ustasıydı. İnsanlara evler yapıyor, yağmurdan, kardan, soğuktan ve sıcaktan korunmalarına

Eski zamanlarda padişahın biri vezirine, dondurmadan büyük bir kale yapılması, sonra da ülkedeki bütün çocukların bu kalede toplanıp onlara muhteşem

“Bana masal anlatsana baba” diye tutturdu küçük kız. Babası pek oralı olmadı önce. Küçük kız diretince mecburen başladı anlatmaya. –

Gökyüzünde durmaktan sıkılan güneş, bir gün yeryüzüne inip biraz da insanların arasında gezinmek istemiş. Serin bir sonbahar gününde, bir at